Dag 6: Chiang Mai ==> Pai

Sawatdee!

Ik heb het gehaald! Dat was het eerste dat ik dacht toen we aankwamen in Pai. Godzijdank, en ik ben niet eens gelovig...

Tot ᷰs ochtends vroeg was het nog niet zeker of we nu wel of niet op de brommer naar Pai zouden gaan. We gaan niet, we gaan wel, we boeken een hotel, we gaan toch niet. Tja, zo ging het een beetje, maar dan natuurlijk veel langer :-) Na de tour van gisteren was ik er eigenlijk wel klaar mee. Waarom kan ik dit nu weer niet. En meer, waarom vind ik dit nu weer zo eng. Nou, waarschijnlijk (zeker) omdat ik er weer veel te veel bij nadenk. Zal niet...

Om nog voor het ontbijt de boel af te blazen, kwam net na het ontbijt ineens mijn besluit; ok we gaan op de brommer naar Pai. Zo gezegd, zo gedaan. Tijn dacht natuurlijk ook, hupsakee, voor hij zich weer bedenkt. De rugzak was al ingepakt voor een overnachting in Pai, dus die kon zo mee. Op de brommer gesprongen, nog snel even iets voor onderweg gehaald bij seven eleven (supermarkt), de route was met Google maps op allebei onze telefoons ingesteld, gaan met die banaan!

Het werden 130 hele lange kilometers. Met de nodige tussenstops onderweg voor fotoᷰs en eten, kwam we (bijna) 6 uur later aan op de plaats van bestemming! Het kan natuurlijk veel sneller, maar goed...

Vanuit Chiang Mai ga je eerst een heel stuk over de snelweg, om vervolgens de bergen in te gaan. Gelukkig is het maar 1 weg (weg 1095), dus het eindpunt wordt hoe dan ook bereikt. Als ik vertel dat ze hier tshirts verkopen met daarop 762 curves, dan weet je vast genoeg. Zoᷰn bocht gaat in mijn wereld een beetje als volgt.
Oh nee een bocht, remmen, oh ik moet natuurlijk ook nog gas geven, oh draaien, remmen, gassen, pfew, ik heb het gehaald. Oh iets te snel weer een bocht, het is een scherpe, remmen, draaien, oh ja gas geven, oh nee een tegenligger, ook nog iemand die in wil halen...
De 20km heb ik in ieder geval op bepaalde stukken wel los kunnen laten en ging ik zelfs wel 50km! Hard he, hahaha.

Zelfs aan de bochten kwam uiteindelijk een eind en we zijn veilig en wel, zonder vallen, aangekomen in Pai.

Hoe we het voor elkaar hebben gekregen maakt eigenlijk niet zo veel uit. Ik, of liever gezegd we, hebben het toch maar even gedaan!

Pai is een erg leuk dorpje. De inwoners zijn een beetje blijven hangen in het hippei tijdperk, en dat zie je overal terug. We hebben heerlijk gegeten en rondgelopen. We hebben een leuk hotel; meer een bungalow idee. En we blijven zelfs een dagje langer in Pai om hier nog het een en ander te gaan bekijken. De terugreis (op de brommer) wordt dus zaterdag. Ik hou mijn hart nu al vast...

Lah gorn!