Dag 14: Van Bangkok naar Patong

Sawatdee kah!

Dag 14, we zitten alweer op de helft. Gek genoeg lijkt het wel alsof we al maanden weg zijn. Het nieuws gaat allemaal een beetje langs ons heen, en misschien is dat maar goed ook. We hebben immers vakantie.

Vandaag is het tijd om door te gaan naar feesteiland Phuket. We zaten in Bangkok en dat was direct weer te merken. Na het relaxte noorden zaten we weer in de hectische hoofdstad, inclusief opdringerige tuk tuk en taxi chauffeurs en een vervelend mannetje die ons met alle geweld probeerde richting een lokale tourist office te krijgen. Sorry sir, not interested. Waarna hij beledigd weer verder ging.

We hadden besloten om deze keer met een Skytrain naar het vliegveld te gaan. Een Skytrain is niet veel meer dan een bovengrondse metro. Letterlijk bovengronds want het traject gaat boven de stad. Het lijkt Gotham City wel ;-)
De Skytrain beviel ons prima. Het was even zoeken, maar we hadden al snel door hoe alles werkt. We werden nog geholpen door een Thai die ons zag kijken op de kaart. Supervriendelijk allemaal! Vriendelijk zijn ze ook naar elkaar toe. Mensen die willen uitstappen krijgen hier alle ruimte voor, daarna stapt iedereen pas in. Eigenlijk zoals het hoort, maar dit zie ik in Nederland in een gemiddelde spits niet gebeuren bij een trein.

We kwamen veilig en wel aan, en na een vlucht van een uur stonden we zomaar op het vliegveld van Phuket. Hoe stoer is dat! Op het vliegveld bleek het een chaos. Gek genoeg is het lastig om hier een taxi te krijgen. We werden regelmatig aangehouden door prive taxi chauffeurs, maar we hadden gehoord dat je dat beter niet kan doen. Uiteindelijk kwamen we uit bij een stand waar je met een limotaxi (gewoon een prive taxi hoor) naar je hotel gebracht kan worden. Ook goed. Een meneer probeerde ons eerst te tillen door 1600 Baht te vragen. Helaas voor hem hadden we ons goed ingelezen en zo konden we voor 650 Baht naar het hotel gebracht worden.
Helaas liep dit organisatorisch voor geen meter. Veel chauffeurs wilden nier naar Patong beach (onze verblijfplaats) rijden, dus we moesten een lange tijd wachten. Uiteindelijk was iemand zo vriendelijk om ons mee te nemen.

Vraag me niet hoe, maar na een rit waar ik niet meer aan herinnerd wil worden werden we eindelijk afgezet bij ons hotel in Patong. Daar werden we vriendelijk ontvangen met een drankje. Onze kamer bevindt zich op de vijfde etage en er is geen lift. Goed voor de beenspieren dus ;-)

Tijd om wat te gaan eten (het is inmiddels 21:30 uur) en Patong te verkennen. Het is goed om te weten dat in 2004 Patong een van de gebieden was die het zwaarst werd getroffen door de Tsunami. Bijna acht jaar later is hier weinig meer van te merken. Patong leeft en bruist. Daarover meer in het volgende verslag.