Dag 15, Patong Beach

Sawatdee Kah!

Vandaag staat in het teken van chillen op het strand. Bijkomen van alle indrukken die we de afgelopen twee weken hebben opgedaan, en bijkomen van onze eerste avond in Patong.

Ik denk dat je Patong nog het beste kunt verglijken met een eiland als Ibiza en een stad als Salou. Het is overal druk, om de tien meter staat wel een klantenlokker om je over te halen daar een excursie te boeken en opdringerige taxi chauffeurs die je zo snel mogelijk hun taxi in wil krijgen. In de avonduren kan je elke twintig meter een groep vrouwen verwachten die je een massage aanbieden, waarbij ze beloven dat je na afloop heel erg blij bent ;-) Daar moet je tegen kunnen wanneer je Patong bezoekt.

In het vorig verslag schreef ik al dat Patong een van de zwaarst getroffen gebieden was tijdens de Tunami in 2004. Mensen die het toen al niet breed hadden hebben het nu voor zover mogelijk nog slechter en kunnen de centjes dus hard gebruiken. Daar gooien ze alles voor in de strijd, inclusief hun lichaam.
Is het gevaarlijk? Alles behalve! Je moet er gewoon doorheen prikken. Wanneer je uit je dak wilt gaan tijdens je vakantie dan is Patong the place to be. Wil je de rust opzoeken, blijf hier dan zo ver mogelijk vandaan.

Enfin, vandaag was het stranddag. We hadden al snel een plekje gevonden met heerlijke strandstoelen. Voor 100 Baht per persoon kun je daar de hele dag gebruik van maken. Maar daar blijft het niet bij. Tussendoor wordt de parasol verplaatst (ivm de draaiende zon), je bedje zandvrij gemaakt, je spullen worden in de gaten gehouden en komen ze langs om je bestelling voor het drinken op te nemen. Het drinken aan het strand is prima te betalen dus daarvoor hoef je niet zelf vanuit een supermarkt iets mee te nemen. Daarbij waren we zo onder de indruk van de gastvrijheid dat we de medewerkers hun centjes van harte gunnen.

De dag vloog om en het werd tijd om de stad in te gaan voor het avondeten. Onderweg brak het zweet mij opeens uit. Ik werd duizelig, misselijk en werd wat warrig. De wereld om mij heen leek bijna niet te bestaan. We gingen snel terug naar ons hotel. Ik had duidelijk de symptomen van een zonnesteek (ondanks het insmeren). Ik ging snel onder een lauwe douche staan om af te koelen. De airco ging op zestien graden.
Een klein uurtje later ging het gelukkig weer beter. Mijn lichaamstemeratuur was weer op normale waarden. Toch voelde ik mij nog steeds niet lekker en besloten we in de kamer te blijven. Hopelijk gaat het morgen beter, want dan staat Phi Phi eiland op het programma. Dit is de locatie waar we maandag willen vieren dat we tien jaar bij elkaar zijn.

To be continued dus...