Dag 5: Chiang Mai

Sawatdee ka!
Zoals gisteren aangegeven stonden er voor vandaag enkele wats (tempels) op het programma. De dag verliep alleen heel anders...

Tijn wilde graag, net zoals heel veel inwoners van Thailand, en in ons geval dus Chaing Mai, met de brommer een tocht maken. Zo gezegd, zo gedaan. Na het ontbijt zijn we op weg gegaan met een deeltaxi naar het treinstation te gaan. Een deeltaxi zul je denken; ja een deeltaxi. Het is een soort van (deels open) busje die fungeert als een taxi, alleen pikt de chauffeur verschillende mensen op die hem staande houden en zo maakt hij dan zijn taxiritje.

Aangekomen op het (enige) treinstation in Chiang Mai zijn we op zoek gegaan naar de in The Lonely Planet benoemde Aya Service. We hebben daar uiteindelijk twee brommers (scooters) gehuurd en zijn opgestapt. Het doel was de Wat Dot Suphret. Onderweg kregen we nog een regenbui en aangezien we toch nog niet zo lang onderweg waren zijn we maar even langs de kant gestopt. En met ons nog enkele (Thaise) scooter bestuurders. Toen de regen enigszins over was zijn we maar weer opgestapt. Tja, regen, nat wegdek, bocht om, je zult begrijpen Patrick (ik) ging natuurlijk onderuit... Gelukkig reed er niet echt iemand achter me (Tijn reed voor), dus opgestaan en maar weer verder gegaan. Wie dacht dat fietsen een uitdaging is in Amsterdam, probeer de scooter eens in Thailand.

Gelukkig had Tijn een Thais abonnement afgesloten en stond Google maps op zijn telefoon, dus op de scooter op naar Wat Dot Suphret. Tja, onzeker miepje dat ik ben, en zeker met de brommer in het verkeer in Chiang Mai... Nog niet eens halverwege, maar ik was er al een beetje klaar mee. We kwamen toevallig langs de Chiang Mai Zoo, dus we besloten maar evenstop te maken.

Wat een gigantische dierentuin is dat. We zaten een beetje raar te kijken toen al die Thai in een soort van pendelbusje stapten, maar korte tijd later besloten we hetzelfde te doen. Omdat we toch wel graag naar de Wat wilde gaan, zijn we met een snel trein vaart de dierentuin door gegaan. We hebben zeker niet alles gezien, maar we wilde weg. Er moest alleen toch echt nog even naar de pandas worden gegaan. Heel leuk om die nu eens in het echhie te zien.

Terug naar de ingang/uitgang, scooter op en rijden maar. Nou, de 50 km heb ik misschien net een keer gehaald, maar over het algemeen was het toch 20/30 km dat ik heb gereden. Ik doe het de Thai niet na. En Tijn doe ik ook niet na. Hij ging natuurlijk weer als een speer. Had ik daar nu een ski de-ja-vu?! Voor de volledigheid, we gingen dus een berg op, met van die (scherpe) haarspeldbochten. Halverwege nog even gestopt en toen door naar boven. Naar de Wat.

Daar aangekomen zijn we met de kabelbaan naar boven gegaan en wat we daar zagen, ongelofelijk! Met goud bekleden daken en beelden. Een uitzicht over Chiang Mai wat niet te beschrijven is... We zijn vervolgens de 280 traptreden naar beneden gegaan. Beneden aangekomen nog even wat gegeten en gedronken en toen weer op de scooter gestapt op de terugweg naar beneden, dus de berg af. Je weet wel, naar beneden, bochten, verkeer, ja, ja. Nou het ging al een stuk beter dan de heenreis. Beneden aan de berg moesten we nog een stuk door Chiang Mai crossen om bij ons hotel te komen. Verkeerde afslag genomen en dan zit je ineens op de snelweg. Heel normaal om daar met je scooter te rijden, maar toch gek als je er daadwerkelijk ineens rijdt.

We zijn natuurlijk (gelukkig) heelhuids bij het hotel gekomen. Denk dat het brommer rijden niet echt voor mij is weggelegd. En dan te bedenken dat we morgen 130 km gaan rijden (op de scooter) naar Pai...

Ik ga zo maar slapen en me alvast geestelijk voorbereiden. Met 20km duurt dat namelijk ruim 6 uur... Dat gaan we natuurlijk niet doen, dus het moet sneller...
Nou, jullie horen morgen wel hoe het avontuur is verlopen.

Lah Gorn!